loading...
آسمانی

هر سروری دارای یک آدرس IP عمومی است که از طریق آن می‌توان از راه دور به سرور دسترسی داشت. IP  را می‌توان به شکل DHCP (خودکار) یا IP  ثابت تنظیم کرد. پیکربندی DHCP تنظیمات آدرس IP را به طور خودکار تشخیص می‌دهد، درحالی‌که تنظیم Static Ip نیاز به تنظیم دستی تنظیمات آدرس IP در سرور دارد.

آدرس Static Ip چیست؟

آدرس Static Ip به سادگی آدرسی است که تغییر نمی‌کند. هنگامی که به دستگاه شما یک آدرس IP ثابت اختصاص داده می‌شود، این آدرس معمولاً تا زمانی که دستگاه از کار خارج نشود یا معماری شبکه شما تغییر کند، ثابت می‌ماند. آدرس‌های Static Ip عموماً توسط سرورها یا سایر تجهیزات مهم استفاده می‌شود.

آدرس‌های IP ثابت توسط ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی (ISP) اختصاص داده می‌شود. ISP شما ممکن است بسته به ماهیت قرارداد خدمات شما یک آدرس IP ثابت را به شما اختصاص دهد.

یک آدرس Static Ip ممکن است IPv4 یا IPv6 باشد. در حال حاضر، ما معمولاً از آدرس‌های IPv4 ثابت برای آدرس‌های دائمی استفاده می‌کنیم.

آی پی ثابت سرور اختصاصی ویندوز می تواند یک آدرس اینترنتی یونیک بر روی یک سیستم عامل ویندوزی را برای شما فراهم کند.

راهنمای تشریح مراحل نحوه پیکربندی آدرس IP سرور به‌صورت دستی

  1. روی منوی Start و سپس روی Control Panel کلیک کنید.
  2. در قسمت Network and Internet بر روی View network status and tasks کلیک کنید.
  3. روی Change adapter settings کلیک کنید.
  4. روی آداپتور شبکه راست کلیک کرده و سپس روی Properties کلیک کنید.
  5. Internet Protocol Version 4 (TCP/IPv4) را انتخاب کرده و روی Properties کلیک کنید.
  • Use the following IP address انتخاب کنید: آدرس IP، Subnet mask و Default gateway  را وارد کنید.
  • IP address: آدرس IP سرور را وارد کنید
  • 255.255.0 :Subnet mask
  • Default gateway: معمولاً gateway همان آدرس IP سرور است و تنها رقم آخر با 1 جایگزین می‌شود.
  • Use the following DNS server addresses را انتخاب کنید و به ترتیب 8.8.8.8 و 8.8.4.4 را به‌عنوان Preferred DNS server و DNS server Alternate تایپ کنید.

شما معمولاً نمی‌خواهید فقط از یک آدرس IP در تمام فیلدهای بالا استفاده کنید. این مراحل واقعاً شامل برخی از مهارت‌های فناوری اطلاعات است و باید توسط یک متخصص فناوری اطلاعات انجام شود که به این فکر می‌کند که روتر شما چه آدرس‌هایی را به رایانه‌ها و تلفن‌های هوشمند و غیره اختصاص می‌دهد.

اما برای مثال، یک معماری راه‌اندازی متداول این است:

– 192.168.1.1روتر

– 192.168.1.2 سرور dns

– 192.168.1.3 فایروال ضد ویروس

– 192.168.1.10 سرور فایل اصلی

– 192.168.1.11 سرور فایل پشتیبان

-192.168.1.100 – 200 ایستگاه‌های کاری (آدرس‌های پویا)

-192.168.1.201 – 254 چاپگر، تلفن، دستگاه فکس، دوربین

  • پس از خروج، کادر Validate Settings را علامت بزنید، روی OK کلیک کنید و سپس پنجره Ethernet Properties را ببندید.
  • ابزار Windows Network Diagnostics برای بررسی هرگونه مشکل اجرا می‌شود، این پنجره را ببندید.
  • برای بررسی اینکه آیا آدرس IP STATIC به‌درستی پیکربندی شده است یا خیر، دستور ipconfig را در Command  Prompt ویندوز اجرا کنید.

عیب یابی

اگر بخواهید یک آدرس IP را که قبلاً در حال استفاده است اختصاص دهید، پیام خطا را دریافت می‌کنید در این حالت، یک آدرس IP استفاده نشده را به آداپتور شبکه اختصاص دهید.

اگر آدرس subnet mask نادرستی را به آداپتور شبکه اختصاص دهید، رایانه عملاً در شبکه دیگری قرار می‌گیرد. شما نمی‌توانید به رایانه‌های دیگر در شبکه متصل شوید.

 

ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟